De spanning stijgt want 22 december is het weer zover… Dan “cae el gordo“, oftewel dan “valt de dikke“, waarmee de hoofdprijs van 4 miljoen euro wordt bedoeld tijdens de traditionele Kerstloterij in Spanje. Misschien heeft u de leus wel gezien die op allerlei verkooppunten hangt “Y si cae aquí..?” (Wat als ie hier valt..?), waarmee wordt geappelleerd aan de angst om voorbij te gaan zonder een lot te kopen, want stel je voor…
Ikzelf eindig meestal ook met meer loten dan in eerste instantie de bedoeling. Want langs alle kanten worden ze je aangeboden. Via de voetbalclub van je zoon, de manage van je dochter, je vaste benzinestation, het buurtcafé… En kost een lot bij de officiële kiosken 20 euro, vele verenigingen en kleine ondernemers proberen er een centje aan te verdienen door de loten (door) te verkopen voor 23 euro.
Ook tegen familie, vrienden en collega´s kun je eigenlijk geen “nee” zeggen, wanneer zij “hun lot met je willen delen”. En in plaats van te betalen met geld, geef je in ruil de helft van één van je eigen loten; in de praktijk gebeurt dit via een kopie van het lot waar je je naam op schrijft. Nou, dat systeem is dus niet waterdicht! Want wat gebeurt er als het origineel van een winnend lot thuis ligt bij die goede collega..?
En, let op, héb je op 22 december een lot met het winnende nummer van el gordo in handen, dan win je “maar” 400.000 euro. Eén lootje, “un decimo“, de naam zegt het al, is namelijk maar een tiende deel van een serie met dezelfde nummers. En geeft dus ook maar recht op een tiende deel van de prijs die erop valt.
Maar je kan ook geluk hebben. Het kan zo maar zijn dat je voor je decimo waarop bijvoorbeeld de derde prijs valt, ter waarde van 50.000 euro, ineens 60.000 euro krijgt geboden, handje contantje! Tsja… daar worden sommige ondernemers wel van verdacht, het kopen van winnende loten tegen meerprijs. Immers, het incasseren van prijzengeld is een slimme manier om wat zwart geld wit te wassen.
De Spanjaard besteedt gemiddeld ca. 70 euro aan de Kerstloterij, koopt dus tussen de 3 à 4 loten. Het zou me niet verbazen als er dit jaar weer méér wordt uitgegeven dan vorig jaar. Wegens de Covid crisis hebben sommigen alle hoop op een betere financiële situatie gevestigd op de loterij. Zo´n 22% van de opbrengst gaat naar de staat, dus we zullen Pedro Sanchez niet horen mopperen of aanmanen om het wat rustig aan te doen dit jaar. Terwijl er toch op elk lot een religieuze afbeelding staat, sinds oudsher bedoeld om het katholieke geloof -waar onze president anders toch zo zwaar tegenstander van is- te promoten.
Zoals gezegd, op 22 december is het weer zover. In de aanloop ernaartoe staan voor sommige kiosken mensen uren in de rij om hun begeerde lot te kopen bij een kiosk die geluk brengt. Meest bekend en populairste kiosk is nº 67 van Doña Manolita in Madrid. Op de dag zelf stroomt vanaf 8 uur ´smorgens het Teatro Real vol met publiek. De trekking begint om even na 9 uur. Er staan 2 tombolas´s, 1 grote met daarin 100.000 houten balletjes met nummers en 1 kleine met daarop de grootte van de prijs. De nummers en de prijzen die eruit rollen worden gezongen door kinderen van het San Ildefonso college en dit gezang wordt door heel Spanje gevolgd op TV en radio, tot ongeveer het middaguur. Het kind wat het winnende nummer van el gordo hardop mag zingen, kan zijn of haar geluk niet op en wordt door iedereen bejubeld!
